Column: "Uit de doden opgestaan"

Het lijkt niet zo moeilijk om de draak te steken met de WHO-drakendoder Klink die heroïsch in Nederland het monster bestrijdt dat nog steeds ‘Mexicaanse griep’ heet.

Door mediageile epidemiologen en virologen wordt het schrikbeeld gecreëerd van een verwoestende Tsunami van virussen waartegen de overheden drastische maatregelen moeten nemen om het volk niet reddeloos ten onder te laten gaan. Dat levert in ieder geval meer geld op voor virologische onderzoeksprogramma’s en voor de farmaceutische industrieën. Er worden dan grote bedragen geïnvesteerd in vaccins voor alle-burgers-twee-maal, terwijl al bekend is dat velen zich niet zullen laten inenten, want dat deden ze voorheen ook al niet, zoals de mislukking van het baarmoederhals-kankerproject laat zien. Dan maar extra dreigen met veel doden, gesteund door de World Health Organisation (WHO), die bovendien waarschuwt voor een mutatie van het virus in dit najaar. Het absurde van het laatste is, dat de bestelde vaccins, gebaseerd op het huidige virus, dan helemaal kansloos en dus zinloos zijn.

Maar al dat dreigen helpt niet bij mensen-met-verstand, want éenderde van alle verpleegkundigen heeft bij enquête meegedeeld, af te willen zien van een vaccinatie, al dreigen hun superieuren op hun beurt met uitsluiting. Het is wellicht diezelfde groep waarvan al eerder is bewezen dat zij complementaire geneeswijzen appreciëren en zelf ook ‘consumeren’, omdat zij niet altijd een koekje van eigen deeg lusten. Bovendien zijn ze bang als proefkonijn te worden gebruikt.

Enorme porties Tamiflu worden besteld en de apotheken worden ermee bevoorraad, totdat blijkt dat het medicijn erg nare bijwerkingen heeft en de duur van ziekte kan bekorten met maar éen dag. Preventief mag je het niet gebruiken want dan werkt het niet meer als de echte nood aan de vrouw komt. Het Tamiflu-beleid muteert ook snel; de Britten hebben het gedumpt en vervangen door Relenza. De Belgische epidemioloog Luc Bonneux betwijfelt het effect van Tamiflu over de bijwerkingen van de Mexicaanse griep, en spreekt van de “griepmaffia”.
De familie van de eerste dode in Nederland (iemand met multipele pathologie, evenals de tweede dode) wordt door de minister persoonlijk gecondoleerd, maar daarna vindt de mutatie van het griepbeleid plaats, als gevolg van de reductie van het H1N1-virus tot een gewone griep. Alleen de risicogroepen wordt een vaccin aangeboden, zoals daar zijn: zwangere vrouwen(!), baby’s(!), (onwillige) verpleegkundigen. Nee, dwingen kan je ze niet.

Maar wat bezielt minister Klink om van dat alles de motor te wezen? Hij heeft, zo komt het mij voor, groot belang bij een epidemiologische benadering van de hele zorg, want dan kan je immers sturen op hoofdlijnen en je laten belonen door gunstige mortaliteit- en morbiditeitcijfers. In Engeland waar de levensverwachting niet slechter is als in het veel duurdere Nederland, wordt vrijwel alleen epidemiologisch gestuurd; weliswaar is er in geen Europees land zoveel gezeur van patiënten, maar ja, die klachten hebben te maken met de ‘cultuur’ van omgaan met ziekte en gezondheid, niet met gezondheidswinst.

Bovendien schenkt, zo vermoed ik, een al dan niet bestaande pandemie de minister de kans nog meer op de zoëven aangeduide ‘cultuur’ te bezuinigen en daarbij de mooie rol te vervullen van de redder des vaderlands en van het bedrijfsleven, dat dankzij de grote ingeslagen hoeveelheid vaccins en Tamiflu niet plat hoeft te gaan.