PAG-bijeenkomst "Maatschappelijke Zichtbaarheid"

In het vorige nummer beloofden wij u een uitgebreider impressie van deze PAG-bijeenkomst op 26 mei.

Redacteur Michel Gastkemper heeft een verslag gemaakt, dat in zijn geheel te lezen is door hier te klikken. Hier volgt een samenvattende weergave:

”Truida de Raaf, coördinator Opleidingenoverleg vanuit de Medische Sectie, opende de avond met een korte terugblik op twee jaar PAG.
Het thema voor deze algemene bijeenkomst was ‘maatschappelijke zichtbaarheid’. Dat was de noemer waaronder veel van de gespreksonderwerpen van de afgelopen twee jaar geschaard konden worden: identiteit, profilering en zichtbaarheid kwamen steeds weer terug. Antroposofische zorg richt zich op een integratieve gezondheidszorg; zij wil een duidelijke, herkenbare en gerespecteerde plaats innemen binnen het geheel van de Nederlandse zorg. Maar hoe doe je dat? Twee sprekers leidden dit thema in.

De eerste was Peter Staal, huisarts in therapeuticum de Linde in Tilburg. Hij was ook de antroposofische dokter die optrad in het NCRV-programma ‘Uitgedokterd?!’
Filosoferend over het onderwerp ‘zichtbaarheid’, vroeg Peter Staal zich af voor wie hij de antroposofische zorg eigenlijk zichtbaar zou willen maken. Dat waren vooral de patiënten, gevolgd door ‘mensen’ in het algemeen, en dan organisaties in het (reguliere) medische veld.
Hij had als huisarts o.a. regelmatig deelgenomen aan het overleg op de afdeling oncologie binnen het TweeSteden ziekenhuis in Tilburg. Wat hij daar kon inbrengen, was het beeldend kunnen samenvatten van de besproken gegevens. Hij zag dit als een verworvenheid binnen de antroposofische praktijk, verschillend van die van reguliere artsen. Dat viel steeds erg goed en werd gewaardeerd.
Met twee stellingen belichtte hij de kwestie van de zichtbaarheid: antroposofische geneeskunde gedijt in de intimiteit van de spreekkamer, in het verborgene zogezegd. Terwijl het anderzijds nodig is om zich te professionaliseren in het gezien worden. Is dit een absolute tegenstelling, of kan die ook vruchtbaar worden gemaakt?

Na de pauze was het de beurt aan Jeroen Lutters om een inleiding te houden. Hij is oud directeur van de Vrije Hogeschool. Tegenwoordig is hij voorzitter van het bestuur van de Vrije Hogeschool, die overigens zijn naam heeft veranderd in ‘Bernard Lievegoed College for Liberal Arts’.
De titel van zijn inleiding luidde: ‘Waar zit de patiënt/cliënt eigenlijk op te wachten?’ Voor wie is de antroposofische gezondheidszorg, was de vraag die hij zichzelf had gesteld. Hij had alleen ‘de patiënt’ kunnen bedenken. Maar wie is de patiënt van de toekomst? Bernard Lievegoed keek altijd naar morgen, die had een sterke verbondenheid met de toekomst. Daardoor heeft Lievegoed heel sterk een bijdrage geleverd aan het ontwikkelen van de nieuwe generatie.

Antroposofie vormt een geweldig potentieel voor de jongere generatie. Maar alleen als je in staat bent om kort, compact, en met overtuiging voor antroposofie te gaan staan. Want deze jongeren hebben een geweldige aversie tegen pretentie van de waarheid. Ze accepteren waarheid alleen als die ter plekke kan worden heruitgevonden. Ze zijn tegen voorspelbaarheid, maar willen juist verrast worden. Zappen betekent voor hen zoeken, waarbij je vooraf het resultaat niet weet.
Jeroen wijst op het boekje over generatie Einstein van Boschma en Groen die een aantal punten noemt die deze generatie kenmerken. Eén daarvan is het zoeken naar het ‘oprecht jezelf zijn’.

Wanneer je zo de klant en de patiënt benadert, dan volgen daarna vanzelf politiek, verzekeraars, enzovoort. Een succesvol voorbeeld hiervan is Triodos Bank, die brengt dit in praktijk.
Dan spreek je de nieuwe generatie aan en ben je voor hen van betekenis. Het is zijn overtuiging, zo zei Jeroen Lutters, dat hetzelfde ook geldt voor de antroposofische gezondheidszorg.

Aansluitend werd door de aanwezigen een geanimeerd gesprek gevoerd over de ingebrachte thema’s inzake maatschappelijke zichtbaarheid, dat zeker om een vervolg vraagt.”