Verslag Algemene Ledenvergadering NVAZ op 25 april 2013
De Algemene Ledenvergadering op 25 april ging voort op het
pad dat eerder op 11 december 2012 was ingeslagen (zie ook ‘De NVAZ
in perspectief’), dat wil zeggen, het aangaan van de ‘biografische
uitdagingen’ van de Nederlandse Vereniging van Antroposofische Zorgaanbieders. Er
waren eigenlijk maar twee programma-onderdelen: een inleiding door Ed Taylor
van Urtica/de Vijfsprong, en een tussenverslag van Jan Huisman over zijn
onderzoek naar de toekomst van de NVAZ. Maar eerst dienden natuurlijk de
cijfers over 2012 de nodige aandacht te krijgen. Dat gebeurde kort en beknopt. Het
jaar 2012 begon enkele dagen nadat het faillissement van Zonnehuizen werd
uitgesproken en dat sloeg bij de NVAZ een gat in de begroting. Aan het eind van
het jaar bleek met vereende inspanningen binnen de NVAZ het verlies tot een
aanvaardbaar bedrag teruggebracht te zijn. De begroting voor 2013 is weer
sluitend. Met dank werden deze bestuurlijke inspanningen begroet en aanvaard door
de wederom goed bezochte vergadering op de vaste locatie in Zeist.
Ed Taylor kon heet van de naald berichten over een kersvers rapport
van het ministerie over kostenbeheersing in de geestelijke gezondheidszorg
(GGZ). Welke gevolgen zouden deze veranderingen hebben voor zijn instelling De
Vijfsprong? Dat was nog niet helemaal te overzien, maar makkelijker zou het in
ieder geval niet worden. Wonen, werk en zorg zouden gescheiden moeten worden,
terwijl die juist zo’n integraal en succesvol onderdeel van het aanbod vormen.
Gelukkig had De Vijfsprong recent mogelijkheden kunnen creëren om hieraan
tegemoet te komen, in ieder geval voor een deel. Als belangrijk pluspunt noemde
Ed Taylor ook het contact binnen een netwerk van ondernemers gericht op sociaal
en duurzaam ondernemerschap, evenals het uitbesteden van een deel van het
administratieve werk aan een regulier GGZ-netwerk. ‘Verbinding’ noemde hij een
hoofdkarakteristiek van de antroposofische zorg, zowel in het kleine als in het
grote, waaraan dus ook op deze manier gewerkt werd. Het verwateren en daarmee gevaar
lopen van de antroposofische identiteit door deze ontwikkelingen kon volgens Ed
Taylor voorkomen worden door de verbinding sterker en bewuster aan te gaan met
de omgeving. Niet alleen de verbinding met de aarde, de planten, de dieren en de
sociale omgeving, maar ook met jezelf en de spirituele werkelijkheid.
Na de pauze was het de beurt aan Jan Huisman om verslag te
doen van zijn onderzoek naar de NVAZ. Hij had de afgelopen maanden veel mensen
gesproken over hun visie op de toekomst van de NVAZ en daar ook al schriftelijk
in een tussenrapport over bericht. In plaats hiervan verslag te doen, vroeg hij
de aanwezigen om het eigen denkbeeld te formuleren over hoe de NVAZ er over
tien jaar uit zou moeten zien, en vooral hoe je daar dan zou moeten komen. En
dit niet alleen verbaal onder woorden te brengen, maar ook visueel op papier in
een tekening zichtbaar te maken. Men ging in kleine groepjes aan het werk en
keerde een half uur later enthousiast terug met verschillende visies en
denkbeelden, die echter niet vreselijk veel uiteenliepen. Hieruit bleek geen
pessimistische stemming, maar integendeel juist een stevige wil om de uitdaging
aan te gaan. Jan Huisman mocht in zijn handen knijpen, want dit was waarschijnlijk
datgene waar het hem om begonnen was. De hier opgedane bevindingen kon hij nu mooi
meenemen in zijn eindversie.
Een nieuwe Algemene Ledenvergadering vindt plaats op 12 juni, waar Jan Huisman zijn definitieve rapport zal aanbieden. Dan gaat het
erom spannen wat de nieuwe toekomst van de NVAZ wordt.
Michel Gastkemper
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten