Ik wil een ieder mens
vanuit de kosmische geest ontsteken
dat hij een vlam zal worden
en vurig de essentie van zijn wezen zal ontplooien.
Deze tekst van Rudolf Steiner was de conferentiespreuk en werd iedere ochtend bij het aansteken van de fakkel, buiten op het plein, voorgedragen. Ook zongen we deze spreuk, waarvoor Christa Bos muziek heeft gemaakt. Het zou een vernieuwde Herfstconferentie 2009 worden, in Zonnehuizen te Zeist op 22, 23 en 24 oktober.
De tweede conferentiedag was namelijk ongepland; geen vastomlijnde workshops maar ruimte die we met elkaar in gingen vullen. Daar zaten we dan in een cirkel. In het midden lag een grote stapel papier en een stift. De oproep was eenvoudig, maar niet makkelijk:
‘Wie zijn de fakkeldragers in de zorg? Dat zijn wij, zoals we hier zitten. We kunnen wel wachten en achterover zitten totdat iemand anders naar voren stapt om ons te inspireren. Maar vandaag doen we het zelf, met elkaar. Identificeer thema’s waar je passie en verantwoordelijkheid voor voelt.’
En hier ontstonden 35 thema’s die vorm kregen in workshops. Een greep eruit: ouderenzorg, autisme, familieopstellingen in de zorg, gezond werken, gezond blijven, innerlijke ontwikkeling en professionele ontwikkeling. En dan aan de slag: waar wil ik heen, waar kan ik wat leren of bijdragen?
Direct na afloop werd een verslag gemaakt van de themabijeenkomst en zaterdagmorgen al had iedereen een bundel in de hand met verslagen, namen en mailadressen. Woorden die bij mij zijn blijven hangen zijn verbinding en verantwoordelijkheid.
Fakkeldrager willen we zijn als we ons verbonden voelen met de anderen om ons heen.
Het is een hele mooie en waardevolle conferentie geweest en voor diegene die nieuwsgierig zijn geworden naar de thema’s: het verslag van de conferentie is te verkrijgen bij Raoul Groults.
Stasja van Suchtelen
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten