GGZ

Europa integreert verslavingszorg

Verslaafden die van hun verslaving afwillen, hebben meestal meer behoeften. Vaak hebben zij ook psychiatrische problemen. En/of ze zijn dakloos en hebben geen postadres. Daarbij komen er ook problemen rond huisvesting, inkomen, dagbesteding, voeding en somatische gezondheid.

In Nederland bestaan drie soorten organisaties die zich inzetten voor deze verkommerden en verloederden:
1. de professionele verslavingszorg en geestelijke gezondheidszorg (o.a. de Lievegoed Zorggroep met zijn dubbele-diagnose-plaatsen),
2. organisaties voor beschermd wonen en maatschappelijke opvang, en
3. afdelingen Vangnet en Advies van GGD’en die bij crises, dreigende huisuitzetting en schuldsanering handelend optreden.

De samenwerking tussen deze laat soms te wensen over, blijkens het congres over deze materie: ‘Tien Jaar Openbare Geestelijke Gezondheidszorg’ dat op 3 december plaatsvond in Lelystad. De PowerPoints van het plenaire deel zijn via internet te verkrijgen.

Nieuwe bekostiging GGZ

Het accountantsbureau PriceWaterhouseCoopers heeft berekend dat de geestelijke gezondheidszorg het financieel moeilijk heeft ten gevolge van de omslag in de berekening van de financiering. Het gemiddelde resultaat in de sector is nog wel positief, maar is gedaald van 1,1 procent naar 0,3 procent. PwC wijt deze daling aan de introductie van een nieuwe bekostigingsvorm waarbij het grootste deel van de omzet op basis van een diagnose-behandel-combinatie(dbc)-systematiek wordt afgerekend. Dit heeft geleid tot een toename van liquiditeitsbeslag en daarmee extra kapitaallasten. Daarnaast speelt ook het niet-tijdig afronden van de dbc’s een rol. Door dit alles is de balansratio van GGZ-instellingen sterk verslechterd. Wordt de voorgenomen bezuiniging van 119 miljoen euro die minister Klink eerder dit jaar aankondigde, meegerekend, dan pakken de resultaten nog slechter uit. Volgens PwC komt de bezuiniging neer op twee procent van het macrobudget voor de GGZ.